Necip Fazıl'dan bahsetmişken onun meşhur şiirlerinden birisini paylaşmamak olmazdı. Hangisi daha güzel diye ayırmak çok zor zira ben bütün şiirlerini seviyorum. Şu son dönemde ülkemizin başına gelen olaylardan dolayı bu şiiri paylaşmayı daha uygun gördüm. Sizde yorumlara favori NFK şiirlerinizden paylaşabilirsiniz. ZİNDANDAN MEHMED'E MEKTUP Zindan iki hece, Mehmed'im lâfta! Baba katiliyle baban bir safta! Bir de, geri adam, boynunda yafta... Halimi düşünüp yanma Mehmed'im! Kavuşmak mı? .. Belki... Daha ölmedim! Avlu... Bir uzun yol... Tuğla döşeli, Kırmızı tuğlalar altı köşeli. Bu yol da tutuktur hapse düşeli... Git ve gel... Yüz adım... Bin yıllık konak. Ne ayak dayanır buna, ne tırnak! Bir âlem ki, gökler boru içinde! Akıl, olmazların zoru içinde. Üstüste sorular soru içinde: Düşün mü, konuş mu, sus mu, unut mu? Buradan insan mı çıkar, tabut mu? Bir idamlık Ali vardı, asıldı; Kaydını düştüler, mühür basıldı. Geçti gitti, birkaç günlük fasıldı. Ondan kalan, boy...